VITAL in een oogopslag

Verbeteren van de immuniteit tegen infecties door vaccinatie bij oudere volwassenen

Achtergrond

• Vaccinatie speelt een cruciale rol in het bestrijden van de morbiditeit en mortaliteit die gepaard gaan met infectieziekten.
• Huidige vaccinatieprogramma’s beschermen ouderen onvoldoende, waardoor zij kwetsbaar blijven voor ernstige ziektes.
• Veroudering beïnvloedt de immuunrespons op vaccinatie, maar de exacte omvang van deze invloed, de variatie tussen individuen en vaccins en de mate waarin we dit kunnen voorspellen, blijft onduidelijk.

Hoofddoelen

Het uitvoeren van een klinische vaccinatiestudie om de mechanismen te begrijpen die ten grondslag liggen aan de vaccinrespons in verschillende leeftijdsgroepen tegen drie verschillende vaccins.

Belangrijkste bevindingen (I):

• Een boostervaccinatie voor influenza induceerde vergelijkbare antilichaamtiters in alle leeftijdsgroepen, terwijl lagere antilichaamconcentraties werden waargenomen bij ouderen na de primaire vaccinatie tegen pneumokokken en COVID-19 in vergelijking met jongere volwassenen.
• Er werd een kortere persistentie van deze antilichaamresponsen richting het tijdspunt van 6 maanden waargenomen bij ouderen voor alle vaccins.
• In een andere cohorte, toonden we aan dat volwassenen van middelbare leeftijd die nog niet eerder zijn geprimed (door natuurlijke blootstelling of vaccinatie) een zwakkere langdurige immuniteit vertoonden na de MenACWY-vaccinatie in vergelijking met eerder geprimede adolescenten.

Conclusies (I):

• Vroeg primen is belangrijk voor het behoud van langdurige immuniteit.
• Hoewel de hoeveelheid vaccin-geïnduceerde antilichamen binnen een individu in de VITAL-cohorte vaccin-type specifiek lijkt te zijn, vertoonde een kleine groep, voornamelijk oudere mannelijke volwassenen, lage reacties op meerdere vaccins, wat suggereert dat deze groep de focus moet zijn van verbeterde vaccinatiestrategieën.

Belangrijkste bevindingen (II):

• We hebben bewijs gevonden dat immuuncel subsets gebruikt kunnen worden om individuen te stratificeren op basis van hun reactie op meerdere vaccins.
• We hebben immuuncel subsetclusters geïdentificeerd, die we immunotypes noemden, die individuen effectiever categoriseren dan leeftijd.
• Toen deze immunotypes werden geëvalueerd in relatie tot de antilichaamrespons op zowel influenza-vaccinatie als meerdere vaccins, identificeerden we zowel goede als slechte responder-immunotypes.
• Ten slotte hebben we, op basis van de metingen van immuuncel subsets, een nieuwe maatstaf ontwikkeld die immuurbeschadiging identificeert, wat mogelijk een baanbrekend diagnostisch hulpmiddel kan zijn voor toekomstige risicobeoordeling en monitoring.

Conclusie (II):

• Deze bevindingen zullen ons vermogen verbeteren om te voorspellen wie een lagere respons op vaccins kan hebben en om paden te identificeren die gericht kunnen worden voor toekomstige nieuwe interventiestrategieën. Huidige gegevens suggereren specifieke celtypen die betrokken kunnen zijn bij deze reacties.

Belangrijkste bevindingen (III):

• Het project biedt ook een dieper begrip van kwetsbaarheid en inflammageing (chronische laaggradige ontsteking die vaak wordt waargenomen bij oudere volwassenen), wat kan helpen bij het identificeren van individuen met een hoger risico op infecties, wat alternatieve vaccinatiestrategieën noodzakelijk maakt.
• Verschillende van deze inflammatoire markers zijn gekoppeld aan de geïdentificeerde slechte responder-immunotypes.

Conclusie (III):

• Een uitgebreide analyse die alle immuunverouderingsparameters correlereert met verschillende vaccinspecifieke immuunresponsen (inclusief antilichaamspiegels, T-celresponsen, cellulaire kinetiek en genexpressieprofielen) zal een holistisch overzicht bieden van de factoren die de vaccinrespons beïnvloeden en de belangrijkste determinanten ervan. Deze informatie zal cruciaal zijn voor het sturen van vaccinontwikkeling en nieuwe vaccinatiestrategieën voor ouderen.

Perspectief

Het verbeterde begrip van immunosenescentie, kan van cruciaal belang zijn voor het verbeteren van huidige en toekomstige vaccinatieprogramma’s, vooral met de komst van nieuwe vaccins. Het zal ook helpen bij de toekomstige selectie van nieuwe adjuvantia en bij het identificeren van individuen die zouden profiteren van de huidige vaccinatiestrategieën om het probleem van immunosenescentie te verminderen.

Achtergrond

• Vaccinatie speelt een cruciale rol in het bestrijden van de morbiditeit en mortaliteit die gepaard gaan met infectieziekten.
• Huidige vaccinatieprogramma’s beschermen ouderen onvoldoende, waardoor zij kwetsbaar blijven voor ernstige ziektes.
• Deze kloof in bescherming resulteert in aanzienlijke medische kosten en een grotere maatschappelijke last door infectieziekten in een snel verouderende bevolking, waardoor effectievere vaccinatiestrategieën voor oudere volwassenen dringend nodig zijn.

Doelstellingen

• WP3 heeft als doel de volledige economische impact van de huidige infectieziektenmanagement en nieuwe preventieve interventies te onderzoeken.
• Dit omvat het ontwikkelen van economische modellen om deze impact overtuigend te meten en te rapporteren aan besluitvormers; de economische modellen houden rekening met factoren zoals kwetsbaarheid, type infectie, blootstelling aan zorg, woonplaats en gezondheidstoestand.
• Deze inspanningen stellen in staat tot het verbeteren van openbare gezondheidsstrategieën en het waarborgen van effectief infectieziektenbeheer in verouderende populaties in heel Europa.

Enkele belangrijke bevindingen uit diverse onderzoeken

• Vaccinatie speelt een fundamentele rol in het waarborgen van een gezond ouder worden en het behouden van de kwaliteit van leven voor oudere volwassenen. Er moet focus liggen op het verhogen van vaccinatiegraad om de voordelen maximaal te benutten.
• Het handhaven van de huidige vaccinatiegraad bij oudere volwassenen zal naar verwachting leiden tot aanzienlijke stijgingen van de ziektelast, bijvoorbeeld door griep, kinkhoest, herpes zoster en pneumokokkenziekte, in de komende decennia door vergrijzing van de bevolking.
• Overstappen van standaarddosisvaccins naar hogere-dosisvaccins vermindert niet alleen de druk op ziekenhuiscapaciteit, maar leidt ook tot aanzienlijke kostenbesparingen.
• Een hogere prevalentie van kwetsbaarheid is sterk geassocieerd met een lager BBP per hoofd van de bevolking, vooral in de leeftijdsgroep van 65–79 jaar.
• Heterogeniteit in contactgedrag is belangrijk binnen de populaties, zowel op basis van leeftijd en gezondheidstoestand als de wisselwerking tussen de kwetsbaarheid van de deelnemers en hun contactgedrag.
• Huidige en innovatieve modelleringsbenaderingen helpen om sterke en zwakke punten te identificeren, evenals de bewijsbehoeften voor besluitvorming en implementatie van immunisatieprogramma’s voor oudere volwassenen, en tonen bijvoorbeeld de mogelijkheden aan in het kwantificeren van de fiscale impact van infectieziekte-uitbraken ter ondersteuning van de besluitvorming.

Achtergrond

• Vaccinatie speelt een cruciale rol in het bestrijden van de morbiditeit en mortaliteit die gepaard gaan met infectieziekten.
• In WP4 hebben we de determinanten en informatiebehoeften met betrekking tot geïnformeerde besluitvorming over vaccinatie van oudere volwassenen.

Hoofddoelen

• We hebben de perspectieven en behoeften van oudere volwassenen met betrekking tot vaccinatie en vaccins onderzocht.
• Daarnaast hebben we de percepties, houdingen en kennislacunes van zorgprofessionals die betrokken zijn bij de vaccinatie van oudere volwassenen onderzocht.
• Ten slotte hebben we een kader ontwikkeld met uitgebreide en innovatieve educatieve middelen over vaccins voor zorgprofessionals die betrokken zijn bij de zorg voor volwassenen en ouderen.

Belangrijkste bevindingen en conclusies (I)

• We hebben focusgroepen gehouden om de percepties en het besluitvormingsgedrag van oudere volwassenen met betrekking tot vaccinaties in Italië, Frankrijk, Hongarije en Nederland te onderzoeken.
• Griep- en tetanusvaccins waren algemeen bekend bij de deelnemende oudere volwassenen. De bekendheid met vaccins tegen pneumokokkenziekte en herpes zoster was lager.
• De deelnemers gaven aan meer informatie te willen over mogelijke bijwerkingen, contra-indicaties en de duur van de bescherming van vaccins.
• Informatie is een voorwaarde voor besluitvorming over vaccinatie. Huisartsen bleken de belangrijkste informatiebronnen over vaccins te zijn.

Belangrijkste bevindingen en conclusies (II)

• We hebben een systematische review uitgevoerd om effectieve educatieve interventies te identificeren die de mogelijkheid van zorgprofessionals kunnen verbeteren om in dialoog te gaan met oudere volwassenen over vaccinatie.
• Aangepaste herinneringen en multicomponent-interventies ondersteunen zorgprofessionals effectief bij het bespreken van vaccins met oudere volwassenen.
• Alleen educatieve interventies lijken minder effectief te zijn in vergelijking met andere interventies op het gebied van vaccinatiegedrag, houding en kennis.

Belangrijkste bevindingen en conclusies (III)

• We hebben een educatief kader ontwikkeld met uitgebreide en innovatieve middelen over vaccins en immunisatiestrategieën voor zorgprofessionals die betrokken zijn bij de zorg voor volwassenen en ouderen.
• Het kader voor educatieve interventies vat alle belangrijke bevindingen van WP4 tijdens het VITAL-project samen en toont nieuw gemaakte materialen (video's, infographics), links naar relevante en betrouwbare gegevensbronnen over vaccins en vaccin-voorkombare ziekten, evenals overzichten van beschikbare cursussen en trainingsbronnen.
• Het portaal waarop het kader wordt gehost, is online beschikbaar, gratis toegankelijk en bereikbaar voor zorgprofessionals in vijf Europese talen.